Tatil...... Şiiri - Mehmet Çoban

Ailemi, iş arkadaşlarımı herkesi tatile gönderdim.
Beni meşgul eden, ülkedeki çatışmaları, fikirleri de gönderdim.

Cumartesi Pazar evime kapandım
Kendi kendime sıkı bir tatil yaptım.

Aklıma, düşüncelerime, hayallerime de izin verdim
Haydi, sizde çıkın tatile, ben kendi kendimleyim

Film arşivinden şöyle klasik birkaç film buldum
Onları izleyerek zamanı durdurdum.
Uykum gelince yattım uyudum.
Zamanı gelince Rabbin huzuruna durdum

Anladım ki, bazen insan kendini sığaya çekmeli
Şöyle kendini güzelce dinlemeli

Bugün çok iyiyim
Ama bir şey var, haber dinlememeliyim
Açık oturumları izlememeliyim
Değilse bozulur yine sinirlerim

İçimden bir ses haykırıyor şöyle
Çıkar, çık git sende tatile
Bırak insanlarımızı bizimle
Sen tetikçi, terörist haydi sende tatile
Nöbet tutan askerler sizde haydin eve
Polisler, yargıçlar, avukatlar haydi, haydi sizde
Hemen herkes tatilde, korunacak kalmadı hiçbir yerde

Diyebilseydim, diyebilseydik, diyebilselerdi
İnsanlar birbirlerine karşı, haydi tatile diyebilselerdi

Biliyorum, nerede olursa olsun doğan her bebek
Umutlu sözlerle geldi, her zaman, her yerde gülecek

Hani nerede o umutlu sözler
Bir yandan tarih, bir yandan çıkar sürekli kin eker
Ve insanlar tarihiyle, kinleriyle, çıkarlarıyla büyürler
Kan içici, kapitalizm, komünizm, sol, laik ideolojiler
Sevgiden, barıştan söz ederken kan döken dinler
İbadetlerini, kinle, kanla besleyenler
Hani nerede, o güzel, masum bebekler

Ey aşkın meyvesi insanlar
Umuda doğarken yarınlar
Olanları sadece tatiller paklar
Bırakın silahları tatile çıkın ey insanlar
Bırakın gıdı gıdıları tatile çıkın ey insanlar
Belki o zaman büyür yeniden umutlar

13.07.2010 - İzmir