Tatiana Şiiri - Hilmi Kayıhan

Çoğala çoğala çığ gibi gülerdik
Dönüp ikide bir birbirimize bakar
Oyunmuşcasına şıp diye susardık
Dağın dibine yığılan kar gibiyim komşum
O yok
O bana hiç dönmüyecek

Bu kış var ya
Şömineyi hep ben yaktım
O şu gördüğün karşıdaki
Duvar halısının ortasında çakılı
Adam boyunda Datça papatyasını
Dalsız budaksız köksüz nilüfer gibi
Hüzün sarısı ayrılık kızılı
Bana benzetirdi hep
Canişka derdi seni çiziyorum
Bırakıp gitti bitirmeden
Bak imzası da yok altında komşum
O yok
O bana hiç dönmüyecek

Datça