Yemek için dilim vardı bal yoktu
Bal buldumda balda şimdi tat yoktur.
Gençlik vardı geçim dardı hal yoktu
Hal buldumda halda şimdi tat yoktur.
Yaşıyordum kara günü saymaksız
Yavan ekmek yiyor idim doymaksızın
Süt bulursam içiyordum kaymaksız
Yağ buldumda yağda şimdi tat yoktur.
Gahir ile sıkar idim dişimi
Bela ile sarar idim başımı
Ağu ile pişirdim aşımı
Aş buldumda aşta şimdi tat yoktur.
İşte Âşık İsmet dünya böyledir
Dert insanı döve, döve söyledir
İki iyilik bir olmazmış öyledir
Gün buldumda günde şimdi tat yoktur.
Kayıt Tarihi : 7.11.2008 17:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aşık İsmeti](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/07/tat-yoktur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!