TAŞTAN TAŞA
Yalnızlığın sığmaz odana
Uğuldar dört yanın
Kötü şeyler gelir aklına
Solur yolda bıraktıkların
Taştan taşa
Bir acıdan başka acına
Düşer durur akşam
Haber gelir ardı ardına
Her gün yanında
Sökülür durur unuttukların
Yırtıkların büyür yüreğinde
Çocuklar gider kısalır ömrün
Kırılınca dal
Yaşında akar yıllar
Yine karanlığı bekler
Konuşur kalanlar
Tezgâhta mekik
Dokursan gelir gider
Bazen söylenir türküler
Sonunda ömür biter
Ateş suya toprak sele
Uğultusunda ne söyler?
Gece karanlığına fısıldar
Gün posasını özler
İkindi akşama
Eşiğinden sızar
Yorgunluğu bakar
Telaşı şaşar
Hasan Okursoy
Kayıt Tarihi : 16.2.2020 00:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!