Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bende taşra çocuğuyum.Şuan şehirde yaşıyorum(ist) ama daha olmadım soytarı.
Düşlerimlle hep gezerim
Eski köyüm,çocuklğum benim ezberim
.......tebrik ederim.Nede olsa taşralıyız!
Köysüzlük Öldürür Adamı
I.
Soğuk bir güne merhaba demiyor kimse
Gri bir asfalt götürüyor sevincimizi
Fabrikalara sokulmuyor umutlarımız
Uzayan sakalımızı kabul etmiyor şehir
Secdelerimizi çalıyor mesailer
Kaçsak, ayaklarımızı bırakmıyor kravatlar
II.
Yemyeşil ovaları yok şehrin
Çocuklara kahkaha alanı yok
Bir ırmak kendini aştı mı felaketi oluyor şehrin
Ölsek, gömerler mi toprağa?
III.
Ne zaman bir köy yeri anlatsa birİ
Sabaha duran yerlerim acır
Ne zaman bir köylü geçse caddeden
Cadde tuz buz olur yağar üstüme
IV.
Mezarımı gömdüm kalbime
Yitik köylerin ardından
V.
Bir deli gömlek örter beni
Bir ucube isyan sarar şehri
Bir kol düğmesidir kopar benden
Bir karış yol kalmış seyrine ölümün
VI:
Bazı, şehre dalar elim
Bir fahişe ihanet bulurum
Bazı, şehre bakar gözüm
Bir yitik köydür bendeki
Memet Karabalık
(Bir taşralıdan bir başka taşralıya hediyemdir.)
şiiriniz çok güzel, tebrik ederim.... (Memet Karabalık)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta