Neydi, kimdi ölümüne beklenen.
Canı vazgeçirmiş yaşamdan.
Çatlamışsa yüreğin duvarları.
Ne çıkar birgün daha yaşlanmaktan.
Belli, ki vazgeçilmişim çoktann.
Boşuna elenmiş yıllar zamandan....
Bıçaklar bilemişim hasretten.
Yaralanmaksa en derin yerden.
Sana sözüm yok be adam.
Hesabım, katilim olan zamandan
Ağlasa, gözyaşı çıkarmı taştan.
Taşlar yağmurlarla ağlar.
Kayıt Tarihi : 25.9.2002 01:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Derin Öger](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/25/taslar-yagmurlarla-aglar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!