Taşlar Ağlıyor Şiiri - Mustafa Ali Akbaş

Bedenim eğilmez koskoca bir dağ
Dağlar dik dursa da taşlar ağlıyor
Gönlüm sevgi dolu gül veren bir bağ
Bağlar dik dursa da taşlar ağlıyor

Bulutlar eksilmez yüksektir başı
Kimseler anlamaz kararsa kaşı
Vurulsa yanından yıkılmaz taşı
Sağlar dik dursa da taşlar ağlıyor

Yağmur eksik olmaz ağlar derdinden
Kimse ağıt yakmaz taşın ardından
Çekilecek çile inmez sırtından
Dağlar dik dursa da taşlar ağlıyor

Kar yağar üstüne üşüdüm demez
Terk edip gidene eş idim demez
Gurur yapıp cana baş idim demez
Dağlar dik dursa da taşlar ağlıyor

Etrafında durmaz ayazlar eser
Her gelen dalına derdini asar
Güneş beni görse ateşler basar
Beyler dik dursa da taşlar ağlıyor

Ayyıldız seslenir kimseler duymaz
Aşklarımı alan İstanbul doymaz
Karşısına geçsem adalar aymaz
Boylar dik dursa da taşlar ağlıyor