Taşlamalı Şiiri - Sezayi Tuğla

Birkaç kendini bilmezi,
İyice bir haşlamalı.
Elle, dille yapamazsak,
Bu sayfada taşlamalı.

İşte geldi sene sonu,
Yok, ne kömür ne odunu,
Ardında yamalı donu,
Bu yıl nasıl kışlamalı?

Bazısı devirir erler,
Narası göklerde gürler,
Pehlivan ki, ona derler,
Önce nefsi tuşlamalı.

Çirkef dolu sağı, solu,
Rakibe kaptırmış kolu,
Hak olan tek doğru yolu,
Hasta beyne aşlamalı.

Elde alkol dolu şişe,
Dur! Demeli bu gidişe,
Meşru olan her bir işe,
Besmeleyle başlamalı.

Zannetme, herkes enayi,
Kimin sözü olur zayi?
Doğru yaz ki, ey Sezayi!
Herkes seni hoşlamalı.

(20.11.1983 MİLLİ GAZETE de yayınlandı.)