Taşlama. Pervasız Şiiri - Atila Yalçınkaya

Dine dil uzatır, utanmaz arsız,
Her iki dünyaya olmuş pervasız.
Her zaman havlıyor yersiz zamansız,
Şaha gelmiş deyyus içince meyi

Ne semahı anlar, ne Hay ne Hu yu
Arını yitirmiş aklıda zayi
Üç beş divaneyle aç kabadayı
Şaha gelmiş deyyus içince meyi

Miskindir zatında çekilir ine
Afyonu alınca saldırır dine
Çoktan turab oldu kokuyor yine
Leşe dönmüş deyyus içince meyi

Erebi şerabi ayyaşmış yadı
Küfürle anılır yok olmuş adı
Zakkumdandır dili zehirdir tadı
Zora gelmiş deyyus içince meyi

Düşüklerden düşkün, İslam’a havlar
Şeytani kisvede ismini saklar
Rabbin bir sineği ruhunu avlar
Kora gelmiş deyyus içince meyi

Karanlık dünyası bilmez İslam’ı
Leş ağzında ancak küfür kelamı
Dinsizliktir onun bütün meramı
Dara gelmiş deyyus içince meyi

Bundan beri bizleri de tanırsın
Rabbimin izniyle dersin alırsın
İster kavgacıya çıksın mahlasım
Lala gelmiş deyyus içince meyi