Taşla(ş) ma! Şiiri - Ahmet Ferit Coşan

Geriye bakma giderken,
Taşa dönersin.
Yürümeye devam et
Şuh kahkahalar atarak
Karanlığa doğru.
Ne ağla ne de kork.

Bil ki sana birşey olsada
Dünya herşeye rağmen
Asude akışına devam edecek uzayda.

Geriye bakma giderken,
Ardında bıraktıkların çelmesin aklını,
Eğer kazanmaya inanmazsan,
Geçmişe yenilirsin,
Bir çırpıda yakalıyıverir seni hayali,
İlkokulda hiç yalan söylemeyeceğine
Dair yemin ettiren öğretmenin,
Bir sarmaşık misali büyüyerek,
Kaplamaya başlar zihnini,
Sen hastalandığında
Başucunda bekleyip dualar okuyan
Babannenin hatırası.

Yürü sadece,boşalt aklını,
Ne bir bombalamadada
Kolu parçalanan bir insan kalsın,
Ne de
Derisi yüzünden, kafası
Beyzbol sopalarıyla kırılan
Foklar
Beyninin en ücra köşelerinde.
Devam,devam,
Daima ileriye doğru,zirveye doğru,
Karanlıktan yılmak yok.
Geriye bakmadan,
Sürekli ilerleyerek,
Çiçekler ezerek(!) ,
Karıncalar öldürerek(!) ,
Yılmadan karanlıktan,
Hep ileri.