Taşıyamıyorum Şiiri - İlhami Şenol

anam,
bunaldım,
kaçıyorum,
sen dağın bir ucunda,
babam öte,
ne cambazlıklar yaptım,
ne ip taşıyor,ne de ben,
bir senin öfkeni, bir babamın,
dindiremedim,
taşıyamıyorum,
hadi ben alıştım,
ya beş yaşındaki kardeşim,
anam rüyama,yaşamımın her saniyesine,
kavgalarınız baskın,
atamıyorum,
takma,bu kadar mı basit,anam,
kapanıyorum,
içimi parçalıyorum
o yüzden çağırdı sınıf öğretmeni seni,
bu çocuk kendine zarar veriyor,demiş,
öğretmenler odasında,
sorunlu ben değilim anam,
sorunlu olan o kavgaların altında yokolan
yavrunuz
(çocuklarınızın sesini duyuyormusunuz.onlar size bir kahvaltı masasında anlatamadıkları,sizden kaynaklanan sorunları,davranış biçimlerine,duruşları,beden dilleri ile ve bazen korkmuşlarsa eğer uslu çocuk rolünu oynayarak anlatırlar.)