Taşıyamaz oldum, yalan dünyada,
Tükenmez sandığım, talan ömrümü.
Bir çare aradım, düştüm feryada,
Satamam kimseye, kalan ömrümü.
Yalnızım devranda, hem de çok yalnız,
Kar etmez menzile, hiçbir kılavuz.
El olmuş artık yar, oğul ve de kız,
Nidem beni benden, çalan ömrümü.
Kurşun altıyım hep, güneş görmedim.
Bahçıvan misali, vefa sormadım.
Koparıp çiçeğin, dalın kırmadım,
Bedenimden önce, solan ömrümü.
Hazret-i Azrail, çalsın kapımı,
Çoktandır hazırım, çeksin ipimi.
Götüremiyorsam, tek bir çöpümü,
Niye tükettim ki, yalan ömrümü?
Hüseyin Celep
(Ankara – 2004)
Kayıt Tarihi : 4.4.2006 16:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)