Taşırdılar Sabrımızı Şiiri - Fahri Bulut

TAŞIRDILAR SABRIMIZI
Ben de vardım, biz de, bizler de vardık.
Yürekli yurtseverlerin yürüyüşlerinde,
Taşırdılar sabrımızı,
Kükredi mahşeri bir kalabalık
karanlığın karnını deşe deşe,
Milyonlar sel oldu aktı Ankara ' ya,
dillerinde onunca yıl marşı,
yüreklerinde Atatürk ve Cumhuriyet sevgisi,
yürüdü yürüdü, yürüdüler milyonlar
kör karanlığın üstüne üstüne.
Sıktılar yumruklarını,
dur yeter dediler karanlık güçlere,
güneşin çocukları...
Tarihler tanık olmadı, yazmadı,
böyle bir mahşeri kalabalığı, coşkuyu,
yer küre tir tir titredi, gök küre çın çın çınladı,
özgürlüğün ayak seslerinden,
sloganlarını, türkülerini, ulusun kararlı sesini,
teee Mısır’ da ki sağır sultanda duydu,
Ankara da ki yöneticiler duymak istemediler.
Kadınlarımız erkeklerimize üstünlük kurdu,
el ele, tutuşup omuz omuza vererek,
Birlikte sahip çıktılar,
'kimsesizlerin kimsesi’ Cumhuriyetlerine,
iç ve dış düşmanların, ödleri patladı,
milyonlar birlikte, kol kola kenetlenip haykıran da,
bir kez daha yeniden yazdılar tarihlerini,
düşmanlarına çizdirme-diler coğrafyalarını,
karanlık kafalılara, biz daha ölmedik dedi büyük Türk ulus,
azarladılar yobazları, şamar attılar, şamar oğlanlarına.
Atatürk ve Cumhuriyet düşmanlarına,
haddinizi biliniz,
bilmezseniz ulusça bildiririz dediler,
kös kös saklandılar, karanlık labirentlerine.
Yarasalar gibi deliklerine,
Atatürk, laiklik ve Cumhuriyet düşmanları,
Çok yakın bir gelecekte
bir daha çıkmamak üzere.
Saklanacaklar kapkaranlık labirentlerinden...
14 NİSAN 2007 Cumhuriyet mitingi/ Ankara
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU