Taşın Kalbinde Işık Şiiri - Sinan Bayram

Bir çekiç iner sessizliğe,
Taşın içinde yankılanır sonsuzluk.
Usta susar, çırağı dinler,
Çünkü hakikat, söylenenden çok sezilendir.

Her taş bir benliktir, yontulmayı bekler,
Köşeleri acıtır, ama biçim verir ruha.
Kaba taş, sabrın elinde şekil bulur,
Ve insan, kendi mabedini inşa eder fark etmeden.

Karanlık, sadece ışığın terbiyesidir,
Her gölge bir öğretidir ustaya.
Gerçek bilgelik, bilmek değil,
Bilmemenin derinliğinde huzur bulmaktır.

Göz görünür olanı değil, anlamı arar,
Kardeşlik sessizlikte kurulur.
Ve taş tamamlandığında,
İnsan tapınak olur — ışık onda doğar.

Sinan Bayram