Taşı Toprağı Altın İstanbul

Bacaklarından bakmak için çıkarım Galata’na
Uçarım kanatsız doğancına, kızkule’ne
Bir ömür senle,
Sevdam bitmez! İstanbul! ...
Yeşilinden balık tuttuğum,
Geniş, mavi gözlü denizim.

Sabah salalarında yıkanan Topkapı müdavimleri
Eyüpsultan’da ceng’e tutuşmuş isimsiz sahabeleri,
Nerde bu topraklarda ecdat yadigarı nerde,
İbrişimsiz,Kefensizdir
Yatıyorlar Karacaahmette.
Bir martı hafifliğindesin,
Yada balıktan dönmedesin
Ağır,ağır çekilen Gırgırlardan…
Ahenktir gözlerde sulanan nice umutlar,
Bir seda aşkına Tanrım,
Ne uğultudur bu
Makber i çeken İnsanda,
Bu ne muazzam toparlanıştır
Yeniçeri iltifatında.
Çoşku ver! İstanbul,
Güldür yüzünü Bedesten’in,Arasta’nın,
Guraba’nın.