Taşı bitmiş bir çakmağım şimdilerde.
Tutuşturmak namına yedim kendimi.
Bir kıvılcım gerek kalbimin dudaklarına, bir buse...
En çok,
yalnızlığın kavurucu sıcaklığı altında kalıp patlamak korkutur beni.
Son bir kıvılcım; ha çaktı, ha çakacak.
Üflemeden seveceksen beni, gel!
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta