Taşı Bile Yoktu Kabrin Başında

TAŞI BİLE YOKTU KABRİN BAŞINDA

Dikilmiş çürük bir tahtası vardı,
Taşı bile yoktu kabrin başında.
İsmi neydi kimdi nasıl yaşardı,
Taşı bile yoktu kabrin başında.

Başında kocaman meşe ağacı,
Ömür bitmiş tatlı veyahut acı,
Tevhittir kalplerin gerçek ilacı,
Taşı bile yoktu kabrin başında.

Dere boyu sıra sıra çınarlar,
Suyu serin akar kırda pınarlar,
Zannetme ardından seni anarlar,
Taşı bile yoktu kabrin başında.

Kimi basıp geçti görmedi bile,
Gömülmüştür belki tekbirle ile,
Ne kadar çekersen çeksen de çile,
Taşı bile yoktu kabrin başında.

Şevki sen de ibret almazdan eğer,
Nefesinin yettiği kadar bağır,
Dünyada kim varsa hepsini çağır,
Taşı bile yoktu kabrin başında.

Şevki Çiftçi