Taşeli’nin Taş Renkli Kuşları

Farkında olamadan, yıllar alıp götürdü bizi,
Bilmiyorduk gurbet girdabına düşeceğimizi,
Şehrin hengâmeleri kuşatınca benliğimizi,
Taşeli’nin taş renkli kuşlarını duymaz olduk.

Bizleri bir lokma, bir hırka köle yaptı gurbete,
Çocukluğumuzu umursamadan bıraktık hem de,
İlk aşk anılarını saklarken hüzün demetinde,
Taşeli’nin taş renkli kuşlarını göremez olduk.

Nice dostluklar, arkadaşlıklar gerilerde kaldı,
Sanal dostluk ve arkadaşlık üretmeye çalıştık.
Yıktık, ortada bıraktık nice ulu çınarları,
Taşeli’nin taş renkli kuşlarını uçurtmaz olduk.

Kara kasvetini kusarken geceler üstümüzde,
Ana, baba ya da neyimiz kaldı ki köyümüzde?
Yaşananlar rüya, kalan bir mezar taşı sadece
Taşeli’nin taş renkli kuşlarını bulamaz olduk.

12.04.2012