Sanki etrafımı çevirmiş dertler
Dört yanımda kahır dört yanım keder
Bu kadar üstüme gelmeyin yeter
Bende bir insanım taşdan değilim
Acıyla yoğruldum dertle boğuldum
Çile ateşinde yandım kavruldum
Izdırap çekmekden artık yoruldum
Bende bir insanım taşdan değilim
Her günüm acıyla çileyle geçer
Alnıma yazılmış bu kötü kader
Her yeni gün dünden dahada beter
Bende bir insanım taşdan değilim
Yaşımla denk değil yaşadıklarım
Neler gördüm ben ah neler yaşadım
Alıştım desemde başaramadım
Bende bir insanım taşdan l
Ne acılar çektim ne dert çileler
Üstüme oynadı zaten hep kader
Taşıyamaz oldum yeter lan yeter
Bende bir insanım taşdan değilim
Şu yüzüm gülsede içim kan ağlar
Üstüme gelmeyin ne olur bu kadar
Benimde bir haddim bir sınırım var
Bende bir insanım taşdan değilim
Gün be gün giderek daralır çember
Belalar hep beni üstüne çeker
Yeter çektiğim bu kadar yeter
Bende bir insanım taşdan degilim
Vahdet Boyraz
Kayıt Tarihi : 3.11.2022 22:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.