Mixoac köyümdü benim. Üç hecesi gecenin,
bir güneşten yüz üzerinde, yarım maskesi gölgenin.
Toz bulutları geldi ve yedi onu.
Kaçtım ve yürüdüm dünyanın içinden.
Sözlerim evimdi benim, hava türbem.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta