Taş Yüzük Şiiri - Dr Yusuf Polat

Taş bir yüzük düştü parçalandı
Henüz yolun başında
Üstelik yaşayan bir parmakta

Taşlaşması gereken
Bir kalp var şimdi bedende
Tutunmak için yalnız hayata

Fincanlar dar gelir kırk yıllık
Acı kahveye
Aynı
Bardaktan içemeyiz
Artık ne suyu ne de çayı

Şafak vakti uyansak da
Bakamayız gün doğumuna
Ortak pencereden
Sen uyanırsın güneşe
Ben uyanırken gece vakti aya