Taş Vermem! Şiiri - Enver Özçağlayan

Emevi Câmisi hayâlde kaldı,
Ay geçti Afrin'e ulaşamadık.
Tüm "Öso Kuvvayı Milliye" oldu,
Menbiç uzak düştü, buluşamadık.

Başkumandan bir hat çekti sınıra,
Hattı müdafâ buradan başladı.
Rusla Coni yüklendiler kenara,
Bir harekât, başlarken yavaşladı.

Fırsatçı Rum, sandı Ege'de sıra;
Yine Kardak ile sınırı deldi.
Sakın ha deneme ey palikarya,
Sana da şamarın zamanı geldi.

Devlet, Hükûmetin ardınca yürür,
Karşı fikre taviz çıkmaz buradan.
Hükûmet Devletin zikrini sürür,
Bu siyaset, değil öyle sıradan!

Başbakan bağırır: Haklı mı, haklı!
Ara sıra; sesim duyulsun ister.
Bay Kemal "belge" li, yetmez mi aklı?
"Man kafa" yalansa, doğruyu göster.

Mehmedim başarır herbir görevi,
İster Menbiç olsun, isterse Musul.
Zaferlerle süsler bastığı yeri,
Başka kimi övdü tarihte Resul?

Mecliste yaygara, başarıdan çok,
Kimisi ak diyor, kimisi kara.
Emekli aç, çıplak; kimi tok mu tok,
Ankara'yı artık sınırda ara.

Türkiye ahvâli şimdilik böyle,
Bir karış toprağı vermeyiz ele.
Sen söyle Mehmedim, yalnız sen söyle:
"Baş verir, taş vermem yedi düvele..."

17.02.2018
Fatih-İST.