Taş Kalplisin Şiiri - Musa Çağlar

TAŞ KALPLİSİN

Karşımda öyle durmakla,
İçimi karartıyorsun,
Bir yılan misali karşımda,
Zehrini kusuyorsun...

Can alıcı bakışınla,karşımda,
Kinini,nefretini kusuyorsun,
Sen,sen taş kalpli insan,
Sen insanı sevemezsin,sevemezsin...

Haykırıyorum,içimdeki sevgimi,
Belki duyarda bakarsın diye,
Zalim olmuşsun,duruyorsun karşımda,
Sana inanmakmı,sana burada...

Gözlerindeki isyan,içindeki fırtına,
Bütün benliğini sarmış senin,
Unutmuşsun sevdiğin insanı,
Kendinle boğuşuyorsun baksana,
Hala anlamadınmı beni,yoksa taş kalplimisin...

Musa Çağlar