sensizliğin beni hercaileştirdiği şu dakikalarda
Taş kaldırımların kemikleri sızlatan soğukluğunu hissetmek istiyorum
Ve düşüncelerde yoruyorum kendimi
Yorgun düşüp sızmak için şu taş kaldırımlara
Ve şu taş kaldırımlara adımı yazmak istiyorum
Bir delinin giydiği ilk gömlek gibi sarıyorum kendimi sana
Sana bağlanıyorum kabuk değiştiren ağaçlar gibi
Ve bahar gibi çökmek istiyorum kışın en zemheri yanına
Sana sesleniyorum sonra
Yarım bıraktığım seslenişimi tamamlarken
Ve bakarken geçmişin zaman kiri tutmuş sayfalarına
Bir ezgi dinliyorum nedense
Ve nedense uykumun askerlerine baskın düzenliyorum
Sen düşüncesiyle birlikte
Sen düşüncesiyle uyanır oluyorum
Yıllanmış uykumun en tatlı yerinde
Berbat ediyorum kendimi hapsederken yine sen için sana
Ve sen için sana bakarken geçmişin penceresinden
Hatıralarımın gözleri önünde canlandırıyorum verilen sözlerin sözünü
Ve seni görüyorum
Yalvarmalarının arasında
Ellerin açık
“ Ne olur rabbim ayırma bizi” demelerinde
ve intihara teşebbüslerinde görüyorum seni
Elini bırakmayı düşündüğüm o amansız günde
Ve sonraki amasız günlerdeki halime bakıyorum
Boynuma geçirilen bir iple
Sona dairi yazarken kalemimi görüyorum
Hani sana şiiler yazıp mektuplar yollayan
Ve sonra içte olanı dışa yansıtan kalemimi görüyorum.
İç gıcırtıcı sesiyle;
Bir çizgi çekiyorum sonra
Bir ok çıkarıyorum kalbimin tam ortasından
Bir ucuna sen diyorum diğer ucuna ben
Bakıyorum kapım çalınıyor
Ve sen geliyorsun elinde yüreğim
Yüreğimi bana veriyorsun
Al diyorsun bu bana ağır geliyor
Al seninki senin olsun ver benimkini diyorsun
Ve alıyorsun kendince bendeki seni
Ve sanıyorsun ki sendeki beni bana veriyorsun
Oysa sadece
Alıyorsun, beni bana vermeyi unutarak
Ve alarak gidiyorsun bendeki seni ve sendeki beni
Geriye yeri boş bir beden bırakıyorsun
Doldurulamayacak olan ki dolmayan
Bir beden bırakıyorsun
Dönmüyorsun sonra
Sonra bir haber duyuyorum kuşlardan kurtlardan
Ve tabiattan
Evlendi diyorlar sen için
Beni de yanına alarak gidiyormuşsun
Başka bedenlere
Ve başka ruha ruhumla ruhunu teslim ediyormuşsun
Farkında değimlisin ey ben gibi ruhsuz
Ruhunu ve bedenini teslim ettiğin ruhta
Benim bedenim yok
Ey bedensiz, farkında değil misin
Sana ait olmayan bir ruhu başka ruhlara bırakıyorsun
Farkında değil misin ey ruhsuz
Yaşarken öldürüyorsun beni
Yaşarken öldüyorsun beni.
Kayıt Tarihi : 28.5.2008 21:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!