TAŞ İNSANLAR
İnsanlar...
Nehirlerdeki taşlar misali,
Akıntıyla sürüklenirler,
Nihayet yolun sonunda;
Pürüzsüz ve parlaktırlar.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
kimisi de orasından burasından aşınmış ne taşlığı kalmış, ne toprak olabilmiş
müthiş!
insanoğlunun yaşam serüvenini en iyi özetleyecek nadir bulunan şiirlerden biri.işte bu, şiir budur yani son cümlede son kelimede okuyucuyu bir yerinden yakalamaktır. Yakalamayı başardınız, tamam, şimdi bırakın :)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta