Hüzünlü Bir Islık Gibi Dokundun Düşlerime
Kondu sokaklarının birinde
Gün gelip nöbet tutacağim yine
Ve yıldızları alıp koynuma
Kıvrılıp yatacağım bir köşede
Tutulurken günlerin nöbeti
Kireç kokulu taş duvar diplerinde
Yoksulluğun üstünü örteceğim
Üstümden çıkardığım ceketimle..
Subat 1987
Karahan YılmazKayıt Tarihi : 19.8.2004 02:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yeter mi?
devam edeyim mi?
TÜM YORUMLAR (1)