Taş Dalgaların Üstünde…

Duygu,düşünce ve bilgi: Fatihin İstanbul’u fethi sırasında yüzlerce,belki binlerce insan,büyük baş hayvanlarla birlikte koca bir filoyu bir gece içinde yağlı kızaklar üzerinde,Tophâne sırtlarından Haliç’e indirdiler.Bu eylemi gemilere bağlanmış halatları çekerek gerçekleştirirken aynı zamanda halat çekme sporunun en büyük uygulayıcıları olarak tarihe geçtiler. Kuşatmanın sonuna doğru Ulubatlı Hasan,üzerlerine dökülen kızgın yağ ve atılan taşlardan kurtularak,yeni bir çağın zorlu yüzüne tırmanır gibi surlara tırmanmış,bedenine saplanan çok sayıda oka rağmen Türk bayrağını tepesine dikmiş,muhakkak ki dağcılık sporunu bambaşka koşullar altında ve çok daha yüce amaçlar uğrunda gerçekleşmiştir. Aradan 561 yıl geçtikten sonra maalesef aramızda İstanbul’un fethinin kutlanılmasına gerek olmadığını savunan,çünkü bunu gereksiz bir işgâl hareketi olduğunu söyleyenler var.Bunu ileri sürenlerin pasaportsuz ayak basmamaları,İstanbul’da oturuyorlarsa,İstanbul’u terk etmeleri gerekmektedir.Hattâ aynı mantıkla,Anadoluyu da terk etmeleri gerekmektedir.Söylediklerinde samimî iseler bu şekilde davranmaları dürüstlük gereğidir.Aksi durumda susmalıdırlar.Bu tarihsel gerçek tüm uluslar için geçerlidir.Dünyadaki her toprak parçasını ilk sahibine vermeye kalkışsaydık,dünya haritasının tamamen değişmesi gerekirdi.Oysa ki yeryüzünde siyasal sınırlar ortadan kalkmamakla birlikte,değişim göstermektedirler.Bir ulusun sınırlarının genişlemesi veya daralması,diğer bir ulusun sınırlarının genişleyip daralmasıyla ters orantılıdır.Bu ilke dünyanın sonuna kadar da hiç değişmeyecektir. Halûk Şan DİKMEN