Taş burun Şiiri - Şimşek Acar

bugün bir farklı mekan
güneşin battığı yer
taşburun
beton bir masa
sefil bir aşık
ikisi bir arada soğuk amaçsız
iki adanın arasından kaybolan
güneşin batışında
kendi sonunu seyrediyor
bir kızıllık ki
yüreğindeki kan
mavi deryanın ufkunda
ulaşılmaz hayallerle
son buluyor
o güneş bu günün batanı
yarın o bir doğumdan sonra
yine doğup yine batacak
onunla batanlar ise
hiç olmayacak
taş burun
tepesinde sefil aşık misafir
seyrine bir gurubun
gulitalar yine balıksız döndü
kara kara güneşin yaktığı
suratlar asık
ellendi ağlar bir sonraki ava hazır
akşam gamitlerin su dansını ile
selamlıyor yorgun balıkçıyı
sefaletin yokluğun batırdığı
az sonra gazlambalarının ışıgında
birkaç bardak çay ekmek zeytin
bir yoksulluk dramının gecesi
bir nefesle söndürülen lamba
ve yarın umut balıkçıya
kavuşmak ölüm aşığa
burası farklı bir mekan
mutluluk yok umut yok
taş burun.......