Taş bağrın kırılsın emi! Şiiri - Nuri Can

Önce beni benden aldın
sonra kalbimi
sonra umutlarımı
sonra hayallerimi...
özgür düşlerimi
ve sevinçlerimi
ve mutluluğumu...

Cemreler suya düştü, sen yüreğime
çırılçıplak kaldım hüznün adasında
martılar da terk etti yurdumu
dalgalarına tutunduğum sandalım da.
şimdi can çekişiyor ruhum hasret denizlerinde
yaşarsam dermanım sensin
ölürsem sebebim sen
yoksa hiç bir ölüm öldürmez beni
Taş bağrın kırılsın emi! ...

Yorgun gözlerimin içine hayalini
bağrıma sensizliği vurdun bir ömür
kaldım çukurların, çamurların içinde
hangi kapıyı çalsam kapanır yüzüme
bir bilsen nasıl oturur insan yüreğine ihanet
nasıl yitirir yönünü insan dert denizlerinde
geceler işkence, uyku haram oldu
sigara dumanı diye
seni çekerim içime her gece sabaha kadar
şimdi can çekişiyor hasret denizlerinde ruhum
yaşarsam ilacım sensin
ölürsem yokluğundur öldüren beni
Taş bağrın kırılsın emi

Sen düşündükçe yüreğimde duyduğum acı
böğrüme saplanan sancı.
bana haram ettin umutlarımı, hayallerimi
sevincimi yitirdim, özgür düşlerimi
çareler aradım yıllarca çaresizliğime
ya bir rüya bu hayat ya da koca bir yalan
yaşarsam ilacım sensin
ölürsem açtığın yaradır öldüren beni
Taş bağrın kırılsın emi! ...

Nuri CAN