Tas ki; dağları doldurur.
Doldurur da içine bakmadan.
Saklanır karaların ardına.
Gün yağıp ıslanıncaya kadar.
O tas ki; Nasırlaşmış kalbin,
Acımasız haykırısıdır sertçe.
Mertliğini kaybetmiş dostun,
Kötülüğün yalvarışıdır iyilere...
Tökezleyip takılmaya gör.
Dörtnala savrulan yelesini,
Çarpar toprağa acımadan,
Nazlı Küheylanın..
O tas ki; işaretidir kabrin.
Mahşer gününün müjdecisi
Tek yakarısı kulun hakka.
Dilenir sağlardan son bir Fatiha...
10.12.1999 11.00
Kamil ÇağlarKayıt Tarihi : 17.11.2006 19:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
üzerine düşen izlerle, gölgelerle hayata akan olgu...
taşların sonsuzluğunda taşlaşmış yüreklere gelsin...ümit...
ki sonsuzluğa sığan anlamlar değerince yaşanabilsin...
tebrikler Kamil Bey...çok güzel şiirdi...
TÜM YORUMLAR (1)