Merkezsiz bilinç doğru teşhisi koyardı,
gene de dinlemezdik, taraflık zehrimizi
alıp bizi yere bağlardı, uçar giderdik yoksa,
öfkenin taşı hedefe vurmasaydı. Dağıtırken
dağılır, yükümüzden arınır, gerçekle işimiz
olmaz, bir rüyaya dalarız.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla