Tarragona'dan Kaçış Şiiri - Yusuf Kazak

Kaçıp kendimden sığındım
Tarragona’ya,
Kaçık ruhların yurdu...
Bir temmuz sabahında,
Limanın muhafızı yaşlı
Kalenin surlarında dikip
Gözlerimi,
Binlerce savaşın ortasına
Doğmuş güneşi,
Bekledim,
Kendi savaşımın düşsel
Meydanlarına...
Menzilimdeki Katalan Dağları,
Bilgelik çığlıklarıyla ürpertirdi
Bulutları,
Göksel toplantıdan henüz
Ayrılan.
Vakti gelmişti ayrılmanın
Kendimden,
Yeni bir elem diyarına;
Vakti gelmişti kaçışın,
Tarragona’dan...