Tarla Yollarında Şiiri - Gürbüz Papağan

Gün doğarken ufkundan başaktan denizlere,
Yamalı çarıklarla düşerdik biz düzlere,
Omuzumuzda tırpanlar elimizde ekmek su,
Yokluk kahrı çekenin gelmezdi hiç uykusu,

Buğday kokulu rüzgar düşerdi peşimize,
Mutlu güzel yarınlar girerdi düşümüze,
Gerer idi babalar barut kokan göğsünü,
Ak saçlı anaların sanki ogün düğünü,

Kimi yığın yapardı,kimi biçerdi orak,
Dirsek yırtık,diz yama,el nasır,çatlak dudak,
Yürekte bin bir umut,soluksuz bir nefesle,
İçerdik suyumuzu çamdan oyulmuş tasla,

Uzaktan yankılanır içli yanık bir türkü,
Hangi yaralı gönül nasıl taşır bu yükü,
Şu başları dumanlı tepeler kayalıklar,
Gözler hayele dalgın,eller duaya kalkar,

Akşam tozlu yollara gölge düşer,gün batar,
Yorgun musikilerle dizilirdi kağnılar,
Uyanır uykusundan birer birer yıldızlar,
Dönerdi evlerine taze gelinler kızlar,

Yavruları tanırdı anaların sesinden,
Kana kana içerdi sütünü memesinden,
Kirpikler yumulurdu yatar yatmaz başları,
Yastıklara damlardı sevincin göz yaşları,