Aklımda genişliyen hep o tarla
Güneşle tüter ince ince
Dinmiş sınırlarındaki ağrı
İlk tutkuların adı
Korkusunda serinliğinde
Hele yağmur sonları
Hele sürüldüğünde
Sanırsın insan yüreği
Diriliğin gücü sevinci
Kıpır kıpır derinlerinde
Çatlamış güzel günlerin tohumu
Bir mavi şavk içinde
Daya kulağını toprağa dinle
Özsuda sütte kandaki coşkunluğu
Uyanışı dinle dünya kırında
Kayıt Tarihi : 14.9.2002 04:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Başaran](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/14/tarla.jpg)
Pastoral şiir ,doğa güzelliklerini anlatan şiirlerdir. Kır, çoban hayatını, tabiat güzelliklerini tanıtıp sevdirmek gayesini taşıyan edebî eserlerdir. Doğaya karşı bir sevgi, bir imrenme söz konusudur.
Ama bu şiir böyle canlı bir pastoral tablodan daha ziyade toprak konusunda kozmik düşünceleri yansıtıyor.
Dört ana unsurdan birisi olan toprak mefhumunun bağrından canlı hayatın çıkışına dair bir duyarlılık hali var şiirde
Şiir biraz soğuk bir ve biyoloji öğretmeni anlatısı resmiyetinde gibi geldi bana. Bir atmosfere şiirsel bir iklime almıyor insanı
Mesela Veysel merhumun benim sadık yarim kara topraktır şiirinde aynı tema’ nın nasıl gürül gürül ifade edildiğini düşünürsek çok zayıf bir şiir kakıyor bu Metin
TÜM YORUMLAR (3)