Tarla Faresi Şiiri - Veysel Şimşek

İki ayaklı fare içinden hesat,
Kemirir yer doymaz alamam hasat,
Kör bıçağı keskin elinde masat,
Kemirir yer doymaz tarla faresi.

Tehditler savurur etmez sabahat,
İncedir geçilmez desem de sırat,
Hak bilir kimdedir kimde kabahat,
İsyanımı duymaz tarla faresi.

Allah korkusu var değil yakarı,
Göz görüyor ön planda çıkarı,
Vardır böyle her yerin bir sakarı,
İnadından caymaz tarla faresi.

Zorla değiştirir kısmet,kaderi,
Ne yapmalı böyle şer oğlu şeri,
Teraziden haktan yoktur haberi,
Güneş olsa doğmaz tarla faresi.

İnsandır bu fare olsa kovarım,
Uzak değil yakın nasıl söverim,
Keşke el olsaydı çoktan döverim,
Hak,hukuka uymaz tarla faresi.

Hep bana der doymaz nefsinden yana,
Kör nefisli deve derim ben buna,
Günahı kendine eziyet cana,
Bir türlüdür doymaz tarla faresi.

Kardeş razı olmaz kardeş payına,
Sayar yüz tane der üç yüz koyuna,
Veysel der ki; Ben de geldim oyuna,
Bu vicdana sığmaz tarla faresi.