Her kulun bir hikayesi
Her yolun bir gayesi var
Her sevenin bir tanesi
Her yüreğin lalesi var
Aşktır benim tek sermayem
Sevgilim,bu mevsim yine sensizim
Ağlıyor takvimden kopan yapraklar
Açmadı,açmıyor,seni bekliyor
Saçına taktığım beyaz zambaklar...
Gönlümün kapısı hep açık sana
Baharın kokusu sinmiş üstüne
Seherde açılan güller gibisin
Bir mayıs sabahı,yağmur sonrası
Kırlarda salınan yeller gibisin...
Sevdanın şarkısı düşmüş diline
Sensiz geçen her günümü
Boşa geçmiş sayıyorum
Sen gideli o sevgini
Mumlar yakıp arıyorum...
Madem çekip gidecektin
Her gece bu vakitler
Hüzün kokar saatler
Gurbetin sularında
Ağır akar saatler...
Yüzüme hep kaş çatar
Nasibim hicranmış sevda yolunda
Unuttum hülyayı,unutuum aşkı
Çürüdü güllerim hazan dalında
Tükendi dilimde o mahur şarkı...
Gülüyor aynalar beyaz saçıma
Suya düşen cemre gibi
Müjdelerle bana geldin
Toprağa can verir gibi
Ümidime hayat verdin...
Bir gün değil,bin yıl görsem
Kimbilir gurbette sen de ben gibi
Hasretten mum gibi erir misin ki
Bir sevda şarkısı söylendiğinde
Gönlünü tellere verir misin ki?
Uykusuz geceler ererken güne
Ne gülün adı kaldı,ne de sevdanın tadı
Sen gideli dinmedi,yüreğimin feryadı
Gönül bahçem sarardı,kalmadı çölden farkı
Bıraktı dudağımı,o çok sevdiğim şarkı...
Ne seyrettim mehtabı,ne de gördüm serabı
Gün kavuştu hüzünlü bir akşama
Mahzun ruhum,yorgun gönül kervanım
Bundan böyle artık sana varmaya
Yetmez sabrım,yetmez gücüm,dermanım...
Gül alıştı aşk bağında solmaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!