İman, ilk kez ön ittifakı sentezle başlayıp; ön ittifakı sosyal sözleşmeye sadakat ve bağlılığın kural ve kaideyi belirtir sözlerden oluşan düzenlemeleri periyodik süreçlerle ritüelime etmekti. Bu norm kurallar ittifakın kendi birliğine olan sadakat yeminini ifade eden imanıydı. İttifak içindeki grupların belli periyotlarla bu ittifaka bağlılık yeminlerini iman oluşla tekrarlamalarıydı.
Totem dönemi ön ittifaka ulaştıran süreç; aşırı dirençli ve aşırı sancılı geçiyordu. Her an etnik totem dönem dediğimiz geriye dönüş olan irticai tutumlar sık sık baş gösteriyordu. Bu nedenle ittifakın birliğine çok şiddetle vurgu yapılıp bu vurgu bu tür ritüellerle ortaya konmakla ittifak birliği olan imanı (sadakati) gösteriyordu.
Kültürel etnik doku uyuşmazlığı olan saçılışları, ittifakın birliği için bu tür imanı ritüelin ruhsal telkinleri altında korunmakla önlenmesi isteniyordu. Ön ittifakı anlaşma ve buluşmalarının yapıldığı her bir totem kültürlü ürünlerin birlik adı altında yenmesi için kazanların kaynatıldığı gün; ittifakın festivali, ittifakın bayramı oluşla kutsanıp; kutsal (mübarek) gün kutlamaları; bu imanı tutumları perçinliyordu.
Çünkü bu tür ön ittifakı tevhitti törenler pek çok insan kurbanı yapılmasıyla gerçekleşen törenlerdi. Bir yanda totem hafıza siliniyor, yerine ön ittifaklı olan imanın hafızası konuyordu. Diğer yandan da her grup kendi kurbanları için yas olan özel günler kutsallığı içinde kendi saygı anmaları nedeniyle; totem dönemli ruh hali içinde olmakla, totem döneme bağlılığın baskı ve basıncı süblime ediyorlardı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta