Tarihin Siyah Gecesi Şiiri - Vugar Savza ...

Şahit olur her Şubatta tüm şiirlerin hecesi,
Bin lisanda çığlık atar " Tarihin Siyah Gecesi".

Her Türkün, her Müslümanın o gün bağrına kan gelir,
Aklımıza inmiş bayrak, susturulmuş ezan gelir.

O gece yaktı zalimler gül kokulu bebekleri,
Kül oldu küfrün narında o cennet kelebekleri.

Küffarın el maşaları kıyıma dünden razıydı,
Bu bir vicdan katli idi, bu merhamet enkazıydı.

Kar altında donanların akıbeti ağır oldu,
Sanki tabiat bile o katliama sağır oldu.

Nice yaşlı dedelerim yakıldılar diri diri,
Hocalı öyle bir ah ki, kanlar dondurur tasviri.

Mazlumların harayını şiddet bir çırpıda boğdu,
O gece nice kardeşim Hocalıda yetim doğdu.

Ne kadar da gözü döndü, düşman ne kadar da azdı,
Çocukların feryat sesi, bu zulme bir itirazdı.

Cüda oldu tırnaktan et, alındı cismimizden can,
Bu zifiri karanlığa doğsun güneş, açılsın tan.

Daha ne eyleyek sabır, Karabağ’sız noksan yaşam,
Nasıl gülsün yüzüm gardaş, yad elinde iken Şuşam.

Sesimize ses verenler, bu meydanda olsunlar cem,
Yeni bir destan yazalım, çılgın Türkü görsün alem.

Sökülsün o anaların yüreğinden şehit dağı,
Kurtaralım, kan gölüne dönmüş canım Karabağ’ı.

Nice gözü yolda dedem, nice kalbi yaralım var,
Benim yağı ellerinde esir olmuş Hocalım var.

Hocalı, zihnimde vatan, kalbe akan berrak nehir,
Hocalı soykırım görmüş, katliam görmüş bir şehir.

Orda cellat ermeninin kanlı ayak izi kalmış,
Şimdi bize Hocalıdan, bir kaç hece, dizi kalmış.

Boynumuzdan asılıdır nice masum yiğit hakkı,
Alınmazsa Karabağ’ım, bize haram şehit hakkı.