Tozlu ve puslu bir bulut göründü önce.
Yandı okyanusun ciğerleri ve parıl parıldı.
İnsanlar, balıklar, böcekler yandı.
Yandı beşeriyet, gök kanlıydı.
Vahşi hayvan sesleri gelmişti önce.
Gökten, kin güden hayvan sesleri.
Takır takır dönen pervane sesi.
Küçücük insanlar yukarıya baktılar.
Ordakiler ve sonraki bilmem kaç nesil.
Birdaha göğü eskisi gibi bulamadılar.
Lanetli bir sis çöktü hiroşimaya.
Nefessizlik, ve ilmin kanlı yüzü sonra.
İlmek ilmek boğuldular.
Çürüdü etleri saniyenin binde birinde
çürüdü insalık sekiz onbeşte
Kayıt Tarihi : 11.6.2010 02:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!