Tarihin çatlayan boruları Şiiri - Yiğit ...

geçen çağa düşkünüm, onu hiç bilmeden
gelecekten ürküyorum, şimdiki deneyimden
kalbim kapakçığına yaban
ellerim avuçlarımla savaşırken
olmadığım kavramların içine gömülüyorum

gitmediğim yerlerde kulaklarımda çan çalıyorlar
iki vakte kısmet beklerken iki büklüm hayallerle şişiyor bavul
ekosistem öznesi değil rantın
hadi bütün boku türümüze atalım
hiç alakası olur mu dinozorların
şifreli konutlarda yatalım
budanmıştır güneş, sevişmiştir renkler
istirham ederim artık suçu doğaya atmayı bırakalım
evrim büyüleyici, renkler yedi kez sevişken
bunlar hep sevdiği konular tanrıların
bundan felli süzüp de yazacaklarım
vicdanın süzgecinde rondolanmayacak
ânı bundan tedirginlikle çıkartacağım

bir yol belleyeceğim çıkmaz sokaksız
tenhaları fırıldak bir mahalleye kanacağım
g noktaları kameralı ve artık site denecek ona
ruhunu firmaların kemirdiği bir şehre karışacağım
yapısı dönüşmüş dokusu bozulmuş olacak mutlak

bir yer bir yer diye tüm merağı
bir noktadan uzlaşmasız imha edeceğim
bir kâr olmayacak ve bu anlaşma bitecek
bir kere bağlandığım çubuk mutluluktan sapacak

evet ama kabul, tamam sizden kaçılmıyor..
yükselişteki paraboller yolda kayboluyor
iktidarsız üçgenler iç açıları toplanmıyor
çarpık bacaklı kareler kabaresi
beşgenlerin omurga kemik kırık

masalar dağıldı kulisler küstü
kala kala yaşama önlemleri
ve saçma sapan bir salgın kaldı
kapital izim-izdeydi hep biraz kabul
her çocuk büyücüydü yeteneği gelişen istisna

gökdelenlerden nefret etmek tek başına tutarlı değil
allahı password etmek son derece meşru
yıkılmaz oldu tiranlar
gelmiyor yerine şunlar bunlar
intihar etti yılki, ahıra sıkıştı ülkü
yok mu bişeyler bişeyler?