Tarihimi Yazdım Kırdım Kalemi

suçtur kavuşmak engin kedersiz
biter aşkın ömrü sen kavuşunca
ölüm gelir aniden zengin kadersiz
eller birbirine kaygılı kavuşunca

şimdi biz böyle nazik düşünceli
korkak tutuşmaya sorulu sancılı
ayrılık böyle mutlu ölüm nasıl neşeli
aşkını bitiren çizgi simli kavuşmaklı

yoluna sersen saçını elini selini
katresi kalmaz bakışının hıçkırık
içinde toz duman ararsın yelini
anlarsın o an birken iki kalp kırık

tarihimi yazdım kırdım kalemi
çektim restimi bıraktım selamı
aşk bir alıcı kuş az veren candan
kalmadı birşeyim verdim canımı

durmadım bir an eyledim devranı seyran
saldım sesimi nefesimi yaktım tüm kelamı
evvel ahir aşka eledim unumu astım eteğimi
bitirdim ayrılığı kahrı sevdim okşadım ölümü