Adını yeniden doğmak koydum,
Hasretimin dizelerine,
İçin için kanasa da kalbimin yarası,
Bu ses çaresizliğin ağlaması,
Bakmayın siz ağarmış saçlarıma
O mazimin hüsran damlası,
Yıllar, yılı kovalarken
Her yarınımı dünde bıraktım,
Yine kaldı dünüm hayelerde,
Bugünse bitiyor,bekliyorum yarını umutla.
Şekilden şekle giriyorum, kalıptan kalıba.
Dünde düşünüyordum seni konuşamadığım lisanla,
Bugün de düşünüyorum, taşıyorum hep yarınlara...
Gördüm ki; her taşıdığım, hep beklediğim yarın,
Bir dün olup, çıkıyor karşıma...
Ziyanda sayıyorum kendimi,
Ama hayelinle kurduğum efsane,
Sığmıyor yıllara...
Şiir hamuruyla ne kadar yoğursam da,
Muhtacım sana.
Çıkmaz sokaklara giriyorum,
Beni götürüyor doğmamış sancılara,
Yine de çok mutluyum çünkü;
Göz yaşlarım susuz topraklara yağmur oluyor ya!
Dünde vardı ölümsüz sevgiler, bugünde,
Yarın da var olacaktır.
Binler okuyacak belki bu mısraları,
Sen okuyamasan da...
Kim bilir tarihe mal olacak sevgin,
O sevgi ki;
Şiir olacak ve tarih yazacak sonunda...
Kayıt Tarihi : 31.12.2007 15:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)