Tarih Kalemi Tükendi... Şiiri - Handan Ay

Çanakkale Boğazı'nda bir demir yumruk
Yakıyor alev alev,düşmandan medet umduk..
Neferler emir bekliyor,bakışlar durgun ve donuk
Atam'ın savaşmayı değil,ölmeyi emrettiğini duyduk! !

İstanbul'dan demir alıyor,zamandan demir alırcasına
Ulaşıyor Anadolum'un yangınına,evlâdına,anasına..
Haykırıyor yurdun dört bir yanında;
''Ya istiklâl,ya ölüm! ! ''haydi milletim uyuma! !

Şahlanıyor mahşerin atlıları cenk meydanlarında! !
Taş basıyor vatan uğruna,analar bağrına..
Umutlar yarım olsa da,başlıyor kağnılar sarsılmaya;
Geceler uykusuz,bebeler susuz,bacılar yollarda..

Dayanmış Anadolum'a,yedi düvelin şahmerdanı
Yankılandı milletimin,çaresizlik dolu acı feryadı..
Atam çekti kılıcını,sürdü namerde atını! !
Peşine kattı ardı sıra,milyonlarınb evlâdını...

Hattı müdafaa geçti,oldu sathı müdafaaa! !
Toprak kana susamış savunmasız kalınca!
Babalar evlâtlarını kucaklıyor ölümün sıcağında,
Yürekler dağlanıyor,barut kokusuyla namlu kızılında..

Başkent kulak kesilmiş,duyulan top patlamalarına!
Cehennem doğdu,cennetimin,mavi-yeşil batı kanadında..
Yavrular koşuyor cepheye,ağabeylerinin safına
Bir nesil ateşe girdi de terlemedi,bu çağ yangınında! ! !

Adım adım ilerliyoruz,düşmanı boğmak üzere
Yüzler kaygılı,yürekler atıyor edilen yemine..
Şarapnellere harmandalı,kurşunlara çökertme! ! !
Ölmeyecekler huzurla,kansızı dökmeden denize! ! !

Türk'ün rüzgârı,esiyor Dumlupınar önünde! !
Kükrüyor Mehmedim,tozu dinmedi İnönü'de! !
O dağın arkası,dayan kardeş; gösteriyor eliyle
Hayaller bir olmuş,keşke ilk ben girsem İzmir'e...

Açıldı birliklerin sancağı,boşandı kahramanlar seli
Dalgalandı süngüler,sanırsın aslan yelesi...
Sardı Ege'nin İncisini,korkmaz Türk Efesi;
Kağnı kamyonu devirdi,göğüslerde Azrail'in nefesi! ! !

İzmir Marşı söyleniyor hep bir ağızdan
Eteği tutuşan atıyor kendini denize Kordon'dan..
Gözlerde bir damla yıldız,dudaklar hilâl misali ve candan
Sevinç uzanıyor göklere,dumanı tüten namluların ucundan! ! !

Atan dinliyor,dinlenmiyor memleketim derdiyle
Ülkem kalkıyor döşeğinden,el ele vermiş her ferdiyle! !
Duvarlara asılıyor silahlar,edilen dualar eşliğinde;
Toprak kana doydu,Ay-Yıldızımın himayesinde! ! !

Yedi düvel,püskürtüldü yerin yedi kat dibine! !
İstiklâlimizin Marşı destanlaştı da geldi dile! !
Atam'ın sesiyle yükseldik kanlarımızın bedeli medeniyete;
Sonunda ezberlettik ki '' Ne Mutlu Türk'üm Diyene! ''! ! !

Serildi fener alayları yılı dolmamış yollara
Zırhlandı yurdum örülen demir ağlarla
Sokuldu eller,kaldırılacak ağır taşın altına;
Yeni bir devlet uyandı,Türk'ün asil kanında...

Demir alan zaman,Dolmabahçe'ye de yanaştı;
O kasım yapraklar,son sarı zeybeğine sarardı..
Tarih kalemi tükendi yazarken,bu kısa ömrün dehâsını
Milletine son kez baktı,söylediği kelime ''Aleykümesselâm...''dı...

Dediği gibi toprak oldu,çiçek açtı mücadelesinin bağrında
Kalbimizde yaşatırken,O'nu gördük yarınlarda...
Örnek aldık,nasihat veriyoruz,izini bıraktığı yolda;
And içtik,emanetini koruyup,cehaletten öc almaya! ! !

(Atam'ın Rahmetle Anıldığı 10 Kasım'a Dair...)

SERKAN SEZER