Taraf Şiiri - Mahmut Küpeli

Yaratılış sırrıdır; her şeyi böl ikiye:
Eşittir; acunda, kitapta, ölü diriye…
İleri gitmek için istedim; ilm-i Ledün…
“Dur!” dedi O Büyük Ses: “Haddin değildir bugün!”
…
Şu nefsim ölse, dönse içi boş bir deriye!
Dur dedi nefs; yabancın mıyım, belledin dünun...
Git dedikçe düştü yolum daha da geriye.
…
Sen gökte essen bende gönül esesi değil!
Sözde Cibril, Sur’da İsrafil esesi değil!
Seninle olan savaşı kazansam, varsamda:
Bir otlu vadide bol su; içilesi değil!
Bir taşkın köprüde yol su; geçilesi değil!
Umut tohumlarım; çorak da olsa arsamda:
Çift başız; karasabanla biçilesi değil!
…
Konuş; yetmez sözler, dile gelir bedende kan.
Dayan sabırsız yanım bu imtihana dayan!
Konuşun; at ve kılıcı eşit savaşçılar!
Ey ruhumun iftarında doyumsuz aşçılar!
Elimde öz pusatımla büyük bir cenkteyim.
Kah sağ omuzda kah sol omuzda; tüfenkteyim.
...
Sadakta bir deli ok, avlakta avım; avla!
Bana Timur satrancı sana basit bir tavla…
Kendimle girdiğim son savaşın terindeyim.
Dönmeyi düşünmeyen yiğitler yerindeyim.
Esir kurdun düşündüğü tek şeydir intikam.
Varsın kanasın ruh, ateşle harlansın bu ham!
...
Hangi yolları kapalı köy kurganındayım?
Daha ermeden Ledün, musalla anındayım…
İki gözüm iki düşman, tam bir araftayım.
Uçmağ’da mı Tamu’da mı hangi taraftayım?