gözlerini açtığın gün
daha dün gibi aklımda
ne kadar temiz
ne kadar da güzel
bakıyordun etrafa
saatlerden bir hüzün akşamı
bilinmeyen bir ayın
hiç bilinmeyen bir günü
bir mevsimin son nefesinde
dumanlı gözlerinin arkasındayım
vapurdan gördüm seni
simit parçaları atıyorlardı
ne kadar da sade duruyordun
coşku ile düşlerine uçuyordun
vapurdan görmüştüm seni
dün gece çıkardım topraktan
farklı bir yaşamın anılarını
bazıları güldürdü
bazılarıysa ağlattı
oysa neler vermezdim
yine parmaklarımı saçlarının arasında gezdirip
rüzgarın çarptı dün gece
solduğum sigara dumanı gibi
dağıldım büsbütün
nefes nefese
ne olduğunu anlayamadan
baktın gözlerimin en derinine
kuralları konulmuş bir hayat
doğduğunda verilmiş çocuğa
kalıpları kırmak için erkenmiş
beklemiş yeşermeyi usulca
unutturulmuş yeşerdikçe düşünceleri
hayat
kaybolur zamanda
kırıklar iz bırakmaz
gün gelir başlar
yeniden herşey
eski süngülenir
sessizce giden duygular kalplerden
akarlar bir nehire gözlerden
yok olur pamuktan hayaller
ardında buruk çehreler
bu işte bir yanlızlık var
seyrediyorum hayat treninden
geçtiğim şehirleri
sessizliğin kafesine giriyorlar
bir kodes misali
olup bitenden bi’ haber
usul usul
İPEK'ime... (Sevgilime...)
nasıl birşeysin anlamadım sen
biliyorum değilsin buralardan
ait olamazsın yaşadığımız dünyaya
hangi sonsuzluktan geldin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!