Tanrıya Yakarıştaki Nokta

Tanrım!
Sen, delisin benden bile...
Eğer ki katlanıyorsan,
belki düzelirim diye;
İnanırım gerçekten
sabrına, kudretine...

Artık,
sana ne el açmak
ne de günahlarından kaçmak;
kurtarmaz,
şizofren düşlerimden beni...

Sen mi beni yarattın
somut sonsuzluğunda;
yoksa bende mi doğdun sen
umut yoksunluğunda?

Ne farkeder değil mi!
Ha sen ulu olmuşsun
tükenmiş insanlarda;
ha tükenmiş insanlar
tüketen sebeplerinin kulu...

Yokluğun kabullenilişidir aslında
varlığının nedeni.
Daha ne bekliyorsun!
Varsan eğer,
al beni...