Tanrıya Şükür Şiiri - Güney Güneyan

Kapatmışım dünden tülü, perdeyi
ev pek bir havasız ve en az üzgün yüzün kadar asık
acele et, tüm saatleri geriye doğru asıp
vakit kaybetmeden çıkar şu üstündekileri!

Fırlattı tokasını, ki şimdi halının bilmem neresindedir
yolu bulur ise yatağa atacakmış, dedi böyle, dedim tabiî öyledir
ampül mampül patlamış, tıpkı ısırmaktan kanattığı dudaklarım gibi
zaten pek de ışığa gerek yok, böylesi pek iyi!

Nihayet buldu yolu, kırıyordu direksiyonu
bizden önce saçları yaşıyordu ereksiyonu
onları taramadan yanıma yatmıyordu
diyelim ki taradı, ya sonra ne oluyordu?

Tanrıya şükür, nasıl böylesi güzel bir varlık yaratabiliyordu
dünya hanesinde boşalıveriyor kadehler kadınlara
kim bilir, göğsümde yatıyor bir huri hâlâ
umarım bu değildir bir hayal, olsa da pek âlâ.