Tanrıya Bir Bilmece Şiiri - Aykut Saka

somut bir bilmece olsun ister tanrı
kendini gark edecek bir hikâyeden zincir
figürü reşit olan bir vaveyla söner gecede
şüphesiz kanı uyandırır bu yangınlar

bak bu çağlar sana bana göre değil
bin ışık yılı tartaklar kaplumbağaları
kargalar ne kadar göç eder biliyor musun

kaynayan sularda kulaçlar ve teşhir
içgüdülerin büyüdüğü parmak uçlarında..

kabuğunu soyup bulutların ve çocukluğun
sırılsıklam yağdırır bu danslar böcekleri

herkes kadar körlükle pansumanlanmış
en yeni günahlarla aşama kaydederek
bonkörce tentürdiyot döktüğün yaraları
tekrar ve takrar
bir gayya hortmuyla dağlamaktır

turgut uyar hepimizi ev sahibi yapıyor
kendi göçebe sevdiceğiyle..
dağlar karası bir bilincin çıması saat büyük
gündüz kadar aydınlık göçebe repliği

itlafı mümkün bir hayvanın son çığlığıyla
itlafı mümküm yalnız benim avuçlarımda

odunların kavında alev sarmaşığı
kibritlerle aralayarak azaltmaya çalıştığın lavlar
dansın en tensel yerinde ölümü gömülü

Tek bir günah kaldı işlenmedik
işlenmedik tek bir günah kaldı ölüme gömülü