Tanrının Yüzünü Bilmek Deliliktir

Eskiden hep tanrıdan göz yaşlarımı silmesini isterdim
Ama o benim göz yaşlarımı akıttı
Kederli yaşlarımı temizledi
Onun sevgisinin mazlum yaşları
Şefkatli yaşlarıyla yanaklarımı yıkadı
Yanakları Kuru olmakta değilmiş hüner
Tertemiz sevdiğinde, yıkamasıymış yaşların gözleri
Gözleri Yaşlı karşısında mahçup bakmaktaymış onun yüzüne
Delilikmiş Tanrının yüzünü bilmek.
Göklere egemen bir kuş da değilmiş tanrı
Yuvasında annesini bekleyen bir serçe yavrusuymuş
Yere çömelip karıncalarla konuşan masum bir çocukmuş
Karıncaları dinlermiş meğer kestirirmiş birini gözüne
Çok severmiş onu alabildiğine
Silmemiş karıncanın göz yaşlarını
Ama çok sevmiş onu, göstermiş yüzünü ona.
Ağlatmış onu, kapattığında gözlerini karınca
Öpmüş onu yaşlı gözlerinden,
Kulağına fısıldamış karıncanın
Tanrının yüzünü bilmek deliliktir…