Tanrım Nasıl Mutlu Ölebilirim?

Yüzüm hep solgun
Saçlarım dağınık
Ve evet çok param olmasına rağmen
hâlâ yırtık yeşil Parkamlayım.

Sanırım bu hayattan mahcup ayrılacağım.
Bütün caddelerden başım eğik geçtiğim gibi...

yüzümde ki çizgiler bu kadar ayrıntılı,buruşuk ve soğukken
Tanrım nasıl mutlu ölebilirim?

İntihar etmeyi her düşündüğümde
mavi gök kusuyor üzerime.
Ve siz buna rahmet gözüyle bakıp
yağmur derken
Ben üşüyorum yamalı parkam ile

Ah Tanrım!
koşullar bu kadar berbatken
nasıl mutlu ölebilirim?

Evet itiraf ediyorum 78 gün oldu
suya dokunmayalı...
Ve sakallarımın da sekiz aylık bir geçmişi var.
Doğrudur saçlarım topuklar'ıma dayandı
göz altlarım'ın morlukları alkolden
Sokak lambasını da ben kırdım.
Sönüp duruyordu orusbu çocuğu!
Karanlıktan bu kadar korkarken...

Ah Tanrım!
Ne kadar yalnızım bir bilsen.

Geçenlerde Leninle sohbet ettik,
Cheyi de andık tabi.
Onlarda şikayetçiymiş
senin bu halinden.

Umarım yerim yeterince sıcak olur.
Çünkü; çok üşüdüm ben buradayken...